REKLAMA

Jakie było pierwsze seryjne auto z systemem ESP?

Autor: Daily Driver · Zdjęcia: Mercedes-Benz · Dodane: 8 lipca 2020
Zobacz także:
Przelicznik mocy » Auto z Niemiec »

Jakie auto otrzymało jako pierwsze system ESP? W którym było to roku? Do czego w ogóle służy system ESP i w czym pomaga kierowcy? Jeśli strzeliłeś, że był to Mercedes, bo marka ta przez lata wyznaczała trendy w zakresie bezpieczeństwa, to masz rację. Nie tylko wprowadziła poduszki powietrzne na rynek do seryjnych aut, ale też jako pierwsza wprowadziła do samochodu system ESP.

Każdy, kto miał okazję porównać zachowanie auta z ESP i bez niego, na pewno wie, jak ogromny potencjał drzemie w tym układzie. Rolą systemu jest stabilizowanie toru jazdy pojazdu w sytuacji, gdy czujniki wykryją, że auto wpadło w poślizg (i to już na wstępnym jego etapie). Funkcję tę realizuje poprzez przyłożenie wymierzonej siły hamowania do jednego lub większej liczby kół oraz – w razie potrzeby – poprzez dostosowanie momentu obrotowego silnika. Dzięki temu pojazd może podążać w kierunku określonym przez kąt skrętu kierownicy. Potrafi zatem panować zarówno nad pod- jak i nadsterownością samochodu.

Jak działa system ESP?

ESP bazuje na sprawdzonych rozwiązaniach układu zapobiegającego blokowaniu się kół (ABS) i kontroli trakcji (ASR), ale wykorzystuje jeszcze bardziej rozbudowany układ czujników, w tym czujniki kąta skrętu kół, przyspieszenia bocznego oraz odchylenia od toru jazdy. Czujnik odchylenia, produkowany przez firmę Bosch, jest kluczowym elementem ESP. Precyzyjnie wykrywa on ruch obrotowy pojazdu wokół jego pionowej osi, dzięki czemu system może wykryć np. poślizg. Na podstawie tych danych w ciągu milisekund elektronika oblicza niezbędną, korygującą reakcję układu hamulcowego. Największą siłą tego systemu jest możliwość przyhamowywania z określoną siłą dowolnych kół, czego nie jest w stanie zrobić kierowca.

Zobacz: Co to jest aquaplaning? Jak powstaje i co zrobić, gdy się pojawi?

Paradoksalnie o możliwościach tego systemu świat mógł się przekonać na skutek fatalnych wyników dotyczących prowadzenia Mercedesa Klasy A w 1997 roku. Podczas tzw. testu łosia, przeprowadzanego przez szwedzkiego dziennikarza motoryzacyjnego, Mercedes-Benz Klasy A przewrócił się w trakcie próby gwałtownego manewru omijania. Aby świeżo co wprowadzone do sprzedaży auto nie zostało wypchnięte z rynku, produkcja Klasy A została wstrzymana o 12 tygodnie, a wszystkie egzemplarze seryjnie otrzymały system ESP. Rezultat tej modyfikacji był zaskakujący.

Po zmianach Klasa A nawet w ekstremalnych testach radziła sobie lepiej niż konkurenci. Tym samym niemiecki koncern dowiódł, że nawet kiepsko prowadzące się auto, może poprawić swoje właściwości jezdne dzięki systemowi ESP. Rozwiązanie to było tak udane, że w 1999 roku Mercedes-Benz jako pierwszy koncern na rynku wyposażył w ten system wszystkie swoje modele samochodów osobowych. Branża nie mogła na to nie zareagować i także rozpoczęła wdrażanie systemu ESP do swoich aut.

Jak powstawał system ESP? Kto i kiedy go stworzył?

Kto opracował system ESP? Projekt powstał dzięki współpracy firm Daimler-Benz i Bosch, co nie powinno dziwić, bo oba koncerny od lat ze sobą silnie kooperują m.in. w zakresie poprawy bezpieczeństwa pojazdów. Co ciekawe, pierwsze prace firmy rozpoczęto w latach 80. XX wieku, w sposób niezależny od siebie. W każdej firmie wydzielone były komórki tzw. Advance Development (z ang. zaawansowanego rozwoju), które szukały rozwiązań mających na celu zapewnienie większej stabilności jazdy w krytycznych sytuacjach drogowych. W 1992 r. obie firmy skonsolidowały swoje osiągnięcia w ramach wspólnego zespołu. Wynikiem ich pracy był system Dynamic Handling Control (FDR) zaprezentowany w 1994 r.

Mercedes-Benz S600 Coupe W140 to pierwsze auto z systemem ESP

System ESP został wprowadzony na rynek jako „elektroniczny program stabilności” (Electronic Stability Program) w maju 1995 r. – najpierw jako standardowe wyposażenie modelu S 600 Coupé z serii 140. We wrześniu 1995 r. dołączyły do niego modele S 600 Limuzyna oraz roadster SL 600, również korzystające z silnika V12. Od tamtej pory system był dostępny jako opcja także dla limuzyn i coupé klas S oraz SL z silnikami V8. W styczniu 1996 r. wprowadzono go w debiutującej wówczas Klasie E 420 z serii 210.

Skuteczność działania systemu ESP

Nie da się ukryć, że system ESP – oprócz pasów bezpieczeństwa, poduszek powietrznych i ABS-u – stał się najważniejszym układem bezpieczeństwa we wszystkich nowoczesnych autach osobowych. Dowodem tego może być nie tylko to, że Mercedes-Benz był pierwszym producentem na świecie, który wprowadził ESP jako standard we wszystkich swoich modelach, ale przede wszystkim dane zbierane z dróg. Według statystyk, liczba osobowych Mercedesów uczestniczących w wypadkach drogowych o poważnych konsekwencjach spadła o ponad 42%, podczas gdy dla aut innych marek spadek ten wynosił tylko 13%. A to sprawiło, że układ bardzo szybko ulegał popularyzacji i trafiał jako opcja do wielu tańszych marek aut. W listopadzie 2011 r. w życie weszło unijne rozporządzenie, które wymusiło seryjny montaż ESP we wszystkich nowo zarejestrowanych samochodowych osobowych i użytkowych sprzedawanych w Unii Europejskiej.

Zobacz: Jak działa aktywna aerodynamika w samochodzie sportowym?

Dodaj komentarz

avatar
  Subscribe  
Powiadom o

Aktualności