Czy UBER działa w sposób legalny? Jest wyrok Trybunału!

Czy działalność firmy Uber jest legalna i zgodna z prawem? Czy ataki taksówkarzy na pracowników Ubera dotyczące wożenia pasażerów bez wymaganej licencji są bezpodstawne? Problemem postanowił się zająć Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jego wyrok zadowoli pewnie taksówkarzy, ale niekoniecznie już klientów Ubera. O tym dlaczego, dowiecie się z poniższego artykułu.

Spór na linii Uber – sieci taksówkarskie trwa od pierwszej chwili, gdy tylko Uber rozpoczął działalność komercyjną. W 2014 roku organizacja zawodowa zrzeszająca kierowców taksówek miasta Barcelona (Hiszpania) wniosła do sądu gospodarczego nr 3 w Barcelonie powództwo, w którym zażądała, aby sąd ten stwierdził, że działalność prowadzona przez Uber Systems Spain, spółkę powiązaną z Uber Technologies (zwane dalej łącznie „przedsiębiorstwem Uber”) obejmuje oszukańcze praktyki i czyny nieuczciwej konkurencji.

Zobacz: Jak zostać taksówkarzem – krok po kroku

Organizacja ta uzasadniała to m.in. tym, że ani firma Uber Systems Spain, ani kierowcy jeżdżący dla niej, nie posiadają licencji i pozwoleń przewidzianych w rozporządzeniu w sprawie usług taksówkowych w aglomeracji Barcelony. W zaistniałem sytuacji Sąd zadecydował, że trzeba ustalić do jakiego rodzaju usług należy zakwalifikować działalność Ubera. Sprawa trafiła zatem do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

UBER przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej

W ogłoszonym kilka dni temu wyroku, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że analizowaną usługę pośrednictwa, która polega na odpłatnym umożliwianiu nawiązywania kontaktów, poprzez aplikację na inteligentny telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę miejską, należy uznać za usługę nierozerwalnie związaną z usługą przewozową, a tym samym za usługę wchodzącą w zakres „usług w dziedzinie transportu” w rozumieniu prawa Unii. Tego rodzaju usługę należy zatem wyłączyć z zakresu zastosowania zasady swobodnego świadczenia usług w ogólności, a także z zakresu zastosowania dyrektywy dotyczącej usług na rynku wewnętrznym i dyrektywy o handlu elektronicznym.

Mówiąc najkrócej, przewóz osób Uberem to usługa przewozu, a nie usługa elektroniczna, a więc nie ma przeszkód, by była traktowana tak samo jak przewozy taksówką. W świetle prawa UE w jego obecnym kształcie zadaniem państw członkowskich jest zatem uregulowanie warunków świadczenia takich usług przy zapewnieniu poszanowania zasad ogólnych traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Wbrew temu, co twierdziła firma Uber, Trybunał stwierdził także, że usługa świadczona przez przedsiębiorstwo Uber nie ogranicza się jedynie do usługi pośrednictwa polegającej na umożliwianiu nawiązywania kontaktów, poprzez aplikację na inteligentny telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę miejską.

Dlatego podmiot, który świadczy tę usługę pośrednictwa tworzy jednocześnie ofertę miejskich usług przewozowych, którą udostępnia w szczególności wykorzystując narzędzia informatyczne i której ogólne funkcjonowanie organizuje on w taki sposób, aby osoby chcące przebyć trasę miejską mogły z tej oferty skorzystać. Trybunał stwierdził w tym względzie, że aplikacja dostarczana przez przedsiębiorstwo Uber jest niezbędna zarówno dla kierowców, jak i dla osób chcących przebyć trasę miejską. Trybunał podkreślił również, że przedsiębiorstwo Uber wywiera także decydujący wpływ na warunki świadczenia usług przez kierowców.

UBER świadczy usługi w dziedzinie transportu

Odnosząc się do powyższych spostrzeżeń Trybunał orzekł, że wspomnianą usługę pośrednictwa należy uznać za integralną część złożonej usługi, której głównym elementem jest usługa przewozowa, wobec czego należy zakwalifikować ją nie jako „usługę społeczeństwa informacyjnego”, ale jako „usługę w dziedzinie transportu”.

W związku z powyższym dyrektywa o handlu elektronicznym nie ma zastosowania do takiej usługi, tym bardziej, że jest ona wyłączona z zakresu zastosowania dyrektywy dotyczącej usług na rynku wewnętrznym. Z tego samego powodu analizowana usługa podlega nie postanowieniom dotyczącym swobodnego przepływu usług w ogólności, lecz wspólnej polityce w dziedzinie transportu. Tymczasem w odniesieniu do usług w zakresie indywidualnych przewozów miejskich, jak również usług nierozerwalnie z nimi związanych, takich jak usługa pośrednictwa świadczona przez przedsiębiorstwo Uber, nie ustanowiono reguł w ramach tej polityki.

Zobacz: Samochody bez kierowców będą jeździć w Łodzi w 2020 roku?!